Relaxen in het huis van de baas aan de baai

Vrijdag aan het einde van de middag kwamen we dus aan in het 'prive-vakantiehuizen resort' waar de baas van Camilla een huis heeft. In Santiago bestaat ook een grote Italiaanse gemeenschap, waarvan Camilla en haar baas beiden deel uitmaken. Hij bezit dus een fraai houten 'buiten' op een van de heuvels van Tunquen. Het is een groot gebied, dat lijkt op een soort duinen door de begroeiing, maar dat wel degelijk allemaal stenen heuvels zijn.

Lapjes grond die je er enige decennia geleden kocht voor een krats, zijn er nu het 100-voudige waard. Je kon er naar je believen een eigen huis op neerzetten. Er staan er nu heel wat, mar de meeste in prachtige tinten van verweerd hout: grijzig, bruinig, groenig, en daardoor compleet gecamoufleerd door alle struiken. Voor water moet je er wel een eigen put laten slaan, een septtank laten bouwen voor de wc en al het afvalwater, en beschikken over hetzij zonnepanelen met accu's voor de opslag, hetzij eigen generatoren. Koelkasten werken er op gasflessen, net als fornuizen. Verwarming heb je door houtkachels. Als je bereid bent met die restricties te leven, wat niet echt een probleem is, heb je er een rustig en idyllisch stekje.

De baas van Camilla behoorde er ooit tot een van de eersten. Nu heeft het huis aan de voorzijde terrassen op verschillende niveau en een klein zwembad. Het huis zelf is geheel van hout, en doet binnenin een beetje Scandinavisch aan. Toch zijn er diverse slaapkamers, al dan niet met balkon.

's Avonds gingen we eten in het nabijgelegen Quintay. Dat is een piepklein vissersdorpje, dat met name tussen de 40-er en 70-er jaren van groot belang was omdat er een fabriek stond voor de walvisverwerking. Vroeger joeg ook Chili nog op walvissen, maar na het internationale verdrag dat dat verbood, doen alleen Japan, IJsland en Noorwegen het nog, met Greenpeace op hun nek. De voormalige walvisfabriek is nu een museum. Het enige dat nu nog herinnert aan vroeger tijden is de helling, waarop de walvissen aan land werden gehesen. We aten er op het grote terras van een van de visrestaurants.